Jedną z pozycji jakie ostatnio czytałam jest Fiolet autorstwa Karola Brodackiego. Książka ta porusza ważny motyw jakim jest cena jaką ma zapłacić Kasia, matka chorego dziecka aby ono było zdrowe.
Na początku wraca ona do swojego wyuczonego zawodu, więc trafia do zupełnie obcej firmy architektonicznej, zamiast pójść pracować w biurze własnego męża, który także ma biuro projektowe. Tam całkiem przypadkiem trafia na Daniela, dobrego znajomego ze studiów, z którym blisko współpracuje. Jednakże po namowach męża ugina się i zaczyna dodatkowo zarabiać jako kelnerka w klubie znajomych męża.
Czy to się jej opłaci? Czy załatwi najważniejszy problem aby móc zarobić i zooperować chorego synka za granicą? Co się może lub musi jeszcze zadziać jednej z głównych postaci książki? Uwierzcie mi całkiem sporo. Bo autor niestety nie daje łatwo żyć swojej bohaterce, mimo że już jest uwikłana w serie nieprawdopodobnych zdarzeń. Tak, tak nieprawdopodobnych. Ale w nienajlepszym tego znaczeniu.
Między innymi Katarzyna odkrywa, że mąż ją zdradza , a do tego zdarza mu się wiele razy ją bić i nie tylko. A w klubie tez dzieją się niezbyt moralne rzeczy. Jedynym , który najbardziej się o nią troszczy jest Daniel, który wiele razy ratuje ją z zaskakujących a zarazem niebezpiecznych tarapatów. Jest on bowiem w niej bez pamięci zakochany…. Pachnie romansidlem, prawda?
I tak w sumie jest bo Fiolet to nie jest taki zwykły obyczaj, jakby czytelnik się spodziewał. Jest tu zawarty i romans, i thriller a na sam koniec dość dziwny kryminał, mocno pokręcony. Wcale nie przesadzam.
Owszem jest na tyle ciekawie i prosto napisane, że chce się dalej poznać Kasi perypetie ale ….. są one po jakimś czasie absurdalne.
Ja jestem szczerze po lekturze Fioletu wstrząśnięta i zmieszana jego dużą wielowątkowością, przez co ta powieść traci większy sens. I jakikolwiek przekaz. Jest to jedna z niewielu książek, która jak jedna z niewielu za bardzo mi nie pod pasowała.
Bo jest tu wiele niepotrzebnych pobocznych wątków i to mocno naciąganych. Bohaterowie są jacyś tacy płytcy jedno chcą a robią co innego. Zamiast poprosić o radę i pomoc rodzinę to wpadają w jakieś zupełnie absurdalne problemy. Relacje w firmie są mocno zidealizowane a między poszczególnymi postaciami pokręcone. Jak w pierwszych filmach Gay’a Richiego.
A koniec to już w ogóle zadziwia, gdyż nie zawiera większego morału. Chyba tylko taki nie wierz szemranym typkom z firmy męża. Ja jestem totalnie zdegustowana. Gdyż po opisie wydawcy wydawało się, że to będzie coś innego. Na początku historia wydawała się nawet tajemnicza i intrygująca. Ale im dalej tym gorzej. Niestety.
W skali od 1 do 6 oceniam tą pozycję na 3.
Dziękuje Sztukater.pl za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego.
Pani Justyno. Czytałem Pani recenzję mojej debiutanckiej powieści FIOLET na portalu zaczytanapodróżniczka. Dziękuje za Pani szczerość. Jako autor tej książki twierdzę, iż jeszcze żaden czytelnik nie odebrał jej treści przychylnie czy pozytywnie w całości. Napisałem tę książkę smutkiem i tęsknotą. Raczej nikt nie odbierze tej książki tak sercem jak ja. I też nikt jej tak nie zrozumie. Pisanie postaci Katarzyny Kwiatostan pomogło mi ukoić zbolałą duszę. Wydusić z siebie krzyk mówiący głosem Daniela Fiołkiewskiego szczerze o tym, co znaczy NAPRAWDĘ kochać kobietę. Płakałem pisząc pogrzeb Agnieszki Róg, która nie zasłużyła sobie na pewno na śmierć. A Kasia Kwiatostan jest postacią, której nie da się nie kochać. Moim zamiarem w tej książce było zilustrowanie przede wszystkim prostytucji od strony zagrożenia życia, aby historia Kasi i reszty dziewcząt występujących w tej książce dała do myślenia młodym zbuntowanym dziewczętom, że prostytucja to nie tylko przyjemności i pieniądze. Może być też śmiertelnym zagrożeniem, a i gwoździem do trumny. Jedna Kasia kieruje się w tym wszystkim matczynym sercem i poświęceniem. Ale to dobrze, że Pani jest szczera i nie mam Pani tego absolutnie za złe. Lubię czytać wszystko, co dotyczy moich publikacji. Pozdrawiam gorąco. Karol Brodacki - autor powieści FIOLET.❤️
OdpowiedzUsuń