Jeszcze jeden rok czyli daj sobie szansę

Jeszcze jeden rok to najnowsza powieść Sylwi Markiewicz , która porusza czytelnika na wskroś . Gdyż w tej pozycji czytelnik może odnaleźć kawałek siebie , bo czyż nie jesteśmy w obecnych czasach samotni w tłumie ….? I w sumie dlaczego?

Beata jest samotną rozwódką a nie singielką jak twierdzi sama bo to lepiej podobno brzmi. 

„Właściwie dobrze, że jest rozwódką, to ładniej brzmi i jest bardziej akceptowalne przez społeczeństwo. Bycie starą panną byłoby o wiele gorsze.”

Po nagłym rozstaniu z mężem wpada w rutynę praca dom, dom praca. Jest bardzo sumienną osobą, która poświęca się pracy bez reszty. Jest w tym także drugie dno, które bardzo ja męczy psychicznie. Na wierzchu przybiera maskę w miarę zadowolonej kobiety , która w środku przeżywa każde niepowodzenie.  Nawet przyjaciółki nie wiedzą co ją tak naprawdę trapi. 

Głównym motywem książki, jest układ między przyjaciółkami a Beatą, który polega na tym , ze każda z nich umówi ją na randkę i dopiero po trzech takich spotkaniach główna bohaterka ma zdecydować czy dany mężczyzna ma szanse być tym jedynym w jej życiu. Jeśli taki się nie znajdzie to odpuszczą jej z damsko-męskim tematem. 

„Przecież szczęście to nie tylko facet, to może być wiele rzeczy.”

„Chodzenie do pracy z satysfakcją i przyjemnością jest ważniejsze niż wysokie zarobki. Tego nie da się wycenić bezdusznymi banknotami.”

Czy wśród kandydatów znajdzie się ten jedyny? Która z dziewczyn najlepiej wytypuje mężczyznę dla Beaty? Kogo Beata pokocha? Czy przyjaźń damsko-męska istnieje a może jest początkiem do miłości ? Czy naprawdę musimy grać szczęśliwych nawet przed przyjaciółmi? Co się musi stać aby zaświeciło słońce w życiu głównej bohaterki? Jaka tajemnica rodzinna nie daje spokoju Beacie? 

W Jeszcze jednym roku Sylwia Markiewicz porusza ważne tematy , takie jak samotność w tłumie, trudne relacje rodzinne a co najważniejsze problemy natury psychologicznej. Pokazuje, że nie każdy człowiek jest w stanie z tak wieloma problemami się zmierzyć. Bo dla niektórych jest to zapłon to nerwicy i innych tego typu schorzeń. Oraz że jest to nadal temat tabu, bo mało kto przyznaje się do tego rodzaju problemów. Tutaj jest to świetnie przedstawione. Widać po tym wątku , ze pisarka dobrze rozpoznała ten temat.

Książka dzieli się na dwie części: w pierwszej poznajemy smutne pełne trosk życie głównej postaci a w drugiej jak zaczyna wracać do normalnego życia z pomocą koleżanek, uroczej pani Lidzi i …. kogoś jeszcze. 

W powieści Jeszcze jeden rok odnajdziemy wiele ciekawych postaci, które skrywają za swoimi maskami wiele trosk. Jest tu pani Lidzia , niezwykle energiczna starsza pani sąsiadka , która potrafi pocieszyć w trudnych chwilach. Są przyjaciółki a zarazem współpracownice Beaty, czyli Ola, Weronika i Gabrysia, które dopingują jej w poszukiwaniach mężczyzny życia. Każda z tych kobiet także ma  swoje problemy, o których wstydzi się mówić. Bo nikt nie jest doskonały.

„ Rozmowom i plotkom nie było końca: ich relacje tego dnia zacieśniły się i weszły w nowy etap. Bo to przyjaciółki mówią sobie nie tylko o dobrych rzeczach, ale też o tych złych. To przyjaciele wspierają się w trudnych chwilach, bo gdy tryskamy szczęściem , mamy przy sobie mnóstwo znajomych, ale gdy czas jest gorszy, zostają tylko ci nieliczni , prawdziwi.”

Jeszcze jeden rok czyta się niezwykle szybko, prawie jak  dobry kryminał , bo czytelnik chce się dowiedzieć czy Beatę spotka w końcu coś dobrego oraz czy odnajdzie szczęście u boku któregoś z wyszukanych mężczyzn przez koleżanki. Oraz czy podejmie radykalnie trudną decyzję, która może jeszcze bardziej poróżnić jej rodzinę, a może scalić…

Powieść ta jest pełna emocji , dzięki temu nie można się od niej oderwać. Zawiera wiele prawd, które dają do myślenia. Nawołuje między wierszami do większej empatii , której  tak bardzo brakuje w naszym obecnym życiu. Jeszcze jeden rok to nie jest żaden błachy romans, tylko bardzo dobry obyczaj, który poruszy każdego, młodszego jak i starszego czytelnika.

Ja jestem jeszcze pod silnym wrażeniem powieści Sylwii Markiewicz . Poza tym, bardzo mi się podoba, że w każdej książce tej autorki poruszony jest temat starszych osób, które odnajdują radość życia mimo wielu  trosk. 

„Są ludzie, którzy również myślą o innych, może nie ma ich tak wielu, ale takimi ludźmi przyjemnie jest się otaczać.”

Polecam serdecznie

Bardzo dziękuje Wydawnictwu Pascal ze egzemplarz recenzencki.